Δικηγόρος,
βουλευτής Άρτας
ΣΥΡΙΖΑ

Βρίσκεστε εδώ: HomeΆρθρα2011Η δίκη των μνημονίων

Η δίκη των μνημονίων

Read 1432 times

Πολλές γενιές και εκατομμύρια εργαζόμενοι που ουδεμία ευθύνη φέρουν για τις κερδοσκοπικές και παρασιτικές επιλογές του κεφαλαίου καλούνται σήμερα να πληρώσουν τις συνέπειες. Στην Ευρώπη η αντιμετώπιση της κρίσης αποβαίνει μοιραία και καταστροφική για την κοινωνία που βρίσκεται σε αναβρασμό και αγανάκτηση.

 

Ήδη η Γερμανία και η Ευρωζώνη αντί να ενισχύσουν τα εθνικά εισοδήματα και την πραγματική οικονομία, μεταθέτουν την κρίση ελλείμματος και χρέους του ιδιωτικού τομέα στο Δημόσιο, με αποτέλεσμα να καταρρέει η οικονομία, να συρρικνώνονται τα εισοδήματα και να διογκώνονται τα χρέη. Και η ελληνική κυβέρνηση ακολουθεί αυτή την καταστροφική πολιτική, μειώνοντας μισθούς και συντάξεις και καταλύοντας κοινωνικές και θεσμικές προϋποθέσεις του δημοκρατικού πολιτεύματος.

Οι οικονομικές κρίσεις επέρχονται συνήθως μετά από περιόδους  διαφθοράς, διασπάθισης δημόσιου χρήματος, υπερδανεισμού και υπερβολικής συσσώρευσης κεφαλαίων. Η επικαλούμενη σπατάλη του κράτους
ως αποκλειστική αιτία της κρίσης αποτελεί ένα κατασκεύασμα αυτών που διαχειρίζονται σήμερα τα δημόσια οικονομικά για να συγκαλύψουν το πάρτι του ιδιωτικού τομέα που επέδειξε όλο το προηγούμενο διάστημα σκανδαλώδη ασωτία και απληστία με την υπερκατανάλωση επενδυτικών προϊόντων.

Με αυτές τις δήθεν καινοτομίες του χρηματοπιστωτικού τομέα - hedge funds, μοχλεύσεις κεφαλαίων, απογυμνωμένα συμβόλαια τίτλων, τιτλοποιήσεις επισφαλών δανείων, απογυμνωμένα συμβόλαια κάλυψης κινδύνων – δημιουργήθηκε μια τεράστια τεχνητή φούσκα χρήματος που παρέλυσε την πραγματική οικονομία και δηλητηρίασε την κοινωνική συνοχή.

Σε μια κοινωνία που αποσταθεροποιείται και καταρρέει όλοι αναζητάμε κάτι ικανό να μας ενώσει και να διασφαλίσει συνοχή και προοπτική. Η οικονομική κρίση συνιστά εμπόδιο στη δημιουργία μιας νέας κοινωνίας. Γιατί η κρίση από μόνη της καταστρέφει πρώτα και κύρια την κοινωνία, την αποδομεί και την αποδιοργανώνει, καθιστώντας ανέφικτη την οποιαδήποτε αλλαγή.

Στο νέο αυτό τοπίο, ωστόσο, οι διεκδικήσεις υπερβαίνουν τους οικονομικούς στόχους. Θέτουν επί τάπητος το ζήτημα της αντιπροσώπευσης των νέων κοινωνικών και πολιτικών διεκδικήσεων στη σύγχρονη δημοκρατία τόσο σε ευρωπαϊκό όσο και σε εθνικό επίπεδο και οριοθετούν ένα νέο πλαίσιο εκπροσώπησης. Συγκροτείται έτσι σε πραγματικό χρόνο ένας νέος δημόσιος χώρος με κύριο εργαλείο τους χώρους κοινωνικής δικτύωσης στο διαδίκτυο.

Η οικονομική κρίση είναι μόνο η αφετηρία σε ένα πεδίο όπου την παρακμή και την ισοπέδωση δεν μπορεί να τη δει μόνο όποιος έχει μεγάλο βαθμό πολιτικής μυωπίας. Οι δείκτες εμπιστοσύνης στο υφιστάμενο πολιτικό σύστημα είναι σχεδόν μηδενικοί. Τα αιτήματα της κοινωνίας και η ίδια η συλλογική συνειδητοποίηση του προβλήματος υπερβαίνουν και τα μνημόνια και το ίδιο το χρέος. Ο επαναπροσδιορισμός των βασικών αρχών και θεσμών της σύγχρονης δημοκρατίας και η υπέρβαση των παθογενειών του πολιτικού συστήματος τίθενται σήμερα στο επίκεντρο των διεκδικήσεων.

Εκείνο που επείγει σήμερα είναι να διατυπώσουμε ένα νέο κοινωνικό και πολιτικό υπόδειγμα που θα βασίζεται στην εμβάθυνση της δημοκρατίας και της συμμετοχής των πολιτών σε αυτή, στην εγκαθίδρυση των αναγκαίων δομών ώστε να επέλθει οριστική ρήξη με τη διαφθορά, τη διαπλοκή, το κομματικό – πελατειακό κράτος, στην κοινωνική δικαιοσύνη, τη φορολογία του πλούτου, την οικολογική συνείδηση, τον δημοκρατικό έλεγχο των αγορών.

Σε αυτή τη διαδικασία καμία αμείλικτη κομματική λογική και καμία κομματική νομοτέλεια δεν είναι ικανή σήμερα να δώσει προβάδισμα στις σύγχρονες κοινωνικοοικονομικές και πολιτισμικές διεκδικήσεις και αλλαγές. Εκείνο που χρειάζεται σήμερα είναι δράσουν σε όλα τα επίπεδα μαχητικοί και ενεργοί πολίτες για την ανατροπή αυτού του μίζερου σκηνικού και τη δημιουργία μιας νέας κοινωνικής και πολιτικής πλειοψηφίας.

Εξάλλου οι θεμελιώδεις αρχές της δημοκρατίας και τα θεμελιώδη δικαιώματα του ανθρώπου και του πολίτη δεν είναι αντικείμενο διαπραγμάτευσης, ούτε αντικείμενο συναλλαγών και πολιτικών ανταλλαγών. Η προάσπισή τους δεν αποτελεί πολιτική επιλογή αλλά προϋπόθεση, αφού καμία πολιτική εξουσία δεν μπορεί να τίθεται εκτός νομιμότητας και πάνω από το δίκαιο.
Και όταν η εκάστοτε εξουσία αγνοεί τη νομιμότητα και την κεκτημένη περί δικαίου αίσθηση, όπως αυτή επαναπροσδιορίζεται ξανά σήμερα, και νομοθετεί ενάντια στην κοινή γνώμη και τη συνταγματική τάξη, η κοινωνία είναι αυτή που αποφασίζει οριστικά και αμετάκλητα για την απονομιμοποίηση της οποιασδήποτε κυβερνητικής πολιτική.

Submit to FacebookSubmit to Google PlusSubmit to StumbleuponSubmit to TechnoratiSubmit to TwitterSubmit to LinkedIn

fb 1 twitter 1 blogger  you tube

tsirkas foto1

Κοινοβουλευτικό έργο

Φωτογραφίες

logo-parallhlogramo

271717716 327389226058468 3944413281987846258 n

neolaiasyriza2

δικαιοσύνη-παντου-768x336

Επαγγελματική δραστηριότητα

 

tsirkas sima

synthesis2

Free business joomla templates